De dichtbevolkte wijk Borgerhoutin Antwerpen kent een zeer gemengde bevolking van jonge (grote) gezinnen, ouderen en bewoners uit alle windstreken. De wijk heeft een dicht bebouwingsweefsel met weinig publieke ruimte. Er is een dringende noodzaak aan meer groene en open ruimte. Daarom wordt het huidige Moorkensplein getransformeerd tot een groene pleinruimte met een buurtpark. Het kolossale en monumentale Districtshuis is nu nog beeldbepalend voor de locatie en reduceert de buitenruimte tot slechts randen en resten. Omdat het gebouw niet langer prestige en dominantie hoeft te representeren, is de buitenruimte in het ontwerp herdacht als tuin. Op een tapijt van hardsteen in een warme tint worden losse bomen gestrooid in verschillende soorten. Omdat deze bomenlaag wordt doorgezet in aanliggende straten en langs het park, ontstaat één grote, discontinue groene tuinruimte die tal van functies en gebruiksvormen samenbindt tot een nieuw Moorkensplein. Een plein vooriedereen in Borgerhout.