In het Zeeuwse Breskens zijn twee karakteristieke uitkijkpunten verrezen: een vlonder bij de boothelling en een panoramaterras in de duinen. Inwoners en bezoekers van de kustplaats kunnen tussen de manshoge wanden van de vlonder beschut uitkijken over de haven of juist de stoere trap van het terras beklimmen om bij een overweldigend vergezicht uit te waaien.

Beide objecten zijn duidelijk familie van elkaar: ze delen de plastische toepassing van hout en een robuuste vormentaal, ze reageren op de reliëfrijke omgeving en ze zijn multifunctioneel. Bovendien visualiseren zowel de vlonder als het terras de fysieke kenmerken van de omgeving. Zo verwijst de typische zilvergrijze kleur van het hout naar de kleurschakeringen van de lucht, de zee en het land. De toegestane verwering geeft het hout een levendige uitstraling en maakt de krachten van de elementen voelbaar. Aldus trotseren de objecten het ruige landschap van water en wind, jaar in jaar uit.